3 պլագիատի պատմություն

Էսօր կխոսենք պլագիատ կոչվող երևույթի մասին: Ես քչփորել ու գտել եմ 3 իրար նման  շապիկներ ու երգեր, որտեղ նմանությունն ակնհայտ է: Սկսենք փառապանծ երգչուհի Արմինկայի տեսահոլովակից` ''Փոքրերի աշխարհ'': Երգում մի հատված կա, որը բառացիորեն թխած ա Ջեյ Լոյի երգից` չնայած երգն ամբողջությամբ համակված ա լոպեսական տրամադրություններով: Ներկայացնում եմ այս երկու երգերի տեսահոլովակները: Նրանց համար, ում ինտերնետը մահացու դանդաղ ա, խորհուրդ եմ տալիս Արմինկայից լսել 0:08-0:12 հատվածը, Ջեյ Լոյից` 0:40-0:45:

Մյուս երկու պլագիատները կապված են «Ես» ամսագրի հետ: Նրանք հնչյունացիորեն թխել են ռուսական երիտասարդական BRAVO և Молоток ամսագրերի շապիկները: Հետագրքիր ա` Անդրեն, Արամեն ու Էմմին գիտե՞ն դրա մասին: Փորձենք գտնել 10 տարբերություն…

Էմմի VS Յուլյա Սավիչևա

Արամե, ԱՆդրե VS Տիմատի, Լազարև

Թե ինչպես հաջող հանձնել քննությունները

Եթե Facebook–ում էլ, ինչպես Twitter–ում լիներ ամենաքննարկվող թեմաների տասնյակ, հաստատ #քննություն բառը կլիներ առաջին տեղում: Միջանկյալների քննությունների օրերին FB–ում քննություններից խոսում են բոլորը: Ու ես որոշեցի սեփական փորձից ելնելով մի քանի խորհուրդ տալ նրանց, ովքեր դեռ քննական եռուզեռի մեջ են: Սկսեցինք:

1.Պահեք ձեզ հնարավորինս հանգիստ, եթե նույնիսկ տոմսն այդքան էլ դուր չի եկել ձեզ: Պատրասվելու ընթացքում լսեք, թե դասախոսը մյուս ուսանողներին ինչ հարցեր էտալիս ու երբեմն ժպտացեք, յանի գիտեք պատասխանը, բայց ավա՜ղ չեք կարող պատասխանել:

2.Երբ հասնում է ձեր հերթը, սկզբում հարցրեք. «Սկսե՞մ, պարոն/տիկին Պողոսյան»: Դասախոսներին ու ընդհանրապես մարդկանց հաճելի է, երբ իրանց անունով են դիմում: Բայց «սենյորա», «դոնյա», «մադամ» ձևերը ողջունելի չեն: Ինչ-որ բան շփոթելու դեպքում ներողություն խնդրեք: Եթե ընթացքում ինչ-որ բան մոռացել եք, գլուխն ափերի մեջ առեք ու աչքերը պինդ փակեք, իբր ուզում եք հիշեք, բա՜յց…

3.Տոմսը քաշելուց երազանք մի՜ պահեք, մի՜ աղոթեք, տոմսերը մի՜ խառնեք: Դասախոսներն էլ են ուզում արագ վերջացնեն ու գնան հանգստանալու, իսկ ձեր տոմսաքաշման պրոցեսը կարող 

է նյարդայնացնել ու տպավորությունը փոքր-ինչ փչացնել:

4.Եթե որոշում են անբավարար նշանակել, ասեք, որ դասերին չեք բացակայել, պատասխանել եք, կարող եք ուրիշ հարցի պատասխանել կամ էլ տանը կծեծեն: Էս ամեն ինչից հետո 8 հաստատ կստանաք :)

5.Եթե հարցնում են, օրինակ, «Անգիրները գիտե՞ս», ուրեմն չեն հարցնելու կամ շատ քիչ են հարցնելու: Էդ դեպքում գլուխն արագ տմբտմբացրեք, ասեք «Իհարկե, բոլորն էլ գիտեմ, ո՞ր մեկն ասեմ, ո՞ր մեկը»: Ու երբ սկսեք արագ-արագ Թումանյան արտասանել, կկանգնեցնեն: Իսկ դա վկայում Էբարձր գնահատականի մասին ;)

Կհամոզեն, որ տեսողությանդ հետ ամեն ինչ կարգին է

Մեր բանակը 18 տարեկան է: Չենք կարող ժխտել էն փաստը, որ 18 տարիների համեմատ մենք բավականին լավ ու պատրաստված բանակ ունենք, բայց ունենք նաև շատ բացթողումներ: Քանի որ ես ինքս չեմ ծառայել, կխոսեմ ծանոթներիս անձնական փորձից ելնելով:

Իմ կարծիքով լուրջ խնդիր ա վայենկոմատներում աշխատող մարդկանց հարցը, իսկ ավելի կոնկրետ` բժիշկների: Ստուգումն անց կացնելիս եթե ինչ-որ բան էն չլինի, նրանք ամեն ինչ կանեն խնդիրը մի րոպեում «տեղը գցելու» համար: Օրինակ, երբ իմ սիրտն էին ստուգում, բժշկուհին կասկածամտորեն նայեց ինձ ու խնդրեց նստեմ: Ստուգեց: Նորից ինչ-որ բան էն չէր: Խնդրեց պառկեմ: Ստացվեց.«Ոչ մի բան չկա, տղա ջան, մյուսը»: Մի ուրիշ տղայի էլ համոզում էին, որ կարողանում ա տեսնել գրված տառերը.կողքից հուշում էլ էին: Տեսողության հետ խնդիրներից բացի էդ տղայի մի մատը չկար ու իր տարիքի համեմատ բավականին փոքրամարմին էր: Բուժքույրերը մի պահ շփոթվեցին ու որոշեցին.«Լավ է՜, գրի գոձին, գոձին»: Չնայած ավելի վատ էլ ա լինում: Պատմում են, որ կային մարդիկ, որ հոգեկան խնդիրներ ունեին ու ծառայողները նույնիսկ վախենում էին նրանց մոտենալ:

Պոլիկլինիկաներում անցկացվող ստուգումներին էլ աշխատողները մատների արանքով են նայում ու մի տեսակ քամահրանքով են վերաբերվում, երբ իմանում են, որ վայենկոմատից են ուղարկել: Եթե բուժքրոջը մի փոքր համոզես, պատվաստում չեն անի: Իմ դեպքում ամեն ինչ շատ ավելի հեշտ էր:

-Հազեր ունե՞ս:

-Չէ:

-Թոքերից բողոքում ե՞ս:

-Չէ:

Ու վերջ:

Բանակի հրամանատարների, գնդապետների դեպքում վիճակն ավելի տխուր ա: Նրանց մեծամասնությունը հարբեցող ա: Պատմել են, որ գնդապետին խփելու համար 3 օր կուբախտ են գցում: Փաստորեն, դու երբ ուզես կարաս գնաս գնդապետին տփես ու դրա համար 3 օր կուբախտում կանցկացնես՝ անմարդկային պայմաններում: Էս նույնն ա, ինչ ասեն՝ եթե դասատուին/դասախոսին խփես, ինքը քեզ մատյանում 2 կնշանակի:

Ասում են՝ բանակը կոփում ա մարդուն, տղամարդ ա դարձնում: Միանշանակ համաձայն եմ էս մտքի հետ, բայց թե ո՞վ ա ասել, որ երբ զինվորը վերցնում ա թեյի բաժակը ու գոլորշուց յուղի հոտ ա գալիս, երբ չաստով մեկ ոջիլները ֆռֆռում են, էդ տղամարդ դարձնել ա նշանակում, չգիտեմ:

Ի դեպ, վերջերս շատացել ա նաև ինքնասպանությունների թիվը: Հորաքրոջս տղան, որ վերջերս արձակուրդ էր եկել, պատմում ա, որ իր ծառայության ընթացքում մի քանի ինքնասպանություն ա արդեն եղել: Իսկ ո՞վ ա իմնաում դրա մասին: Ոչ մեկ: Իսկ Ռուսաստանում երբ մի նորակոչիկի սպանեցին, ամբողջ LiveJournal-ը աղաղակում էր դրա մասին: Նույնը նաև մնացած դեպքերում ա: Եթե ռուսական ինչ-որ գյուղում էլեկտրականություն մի քանի ժամով չի լինում, միանգամից ԶԼՄ-ները տեղեկացնում են դրա մասին:

Հ/կ-ներից մեկը վայենկոմատներում նորակոչիկներին գրքույկներ ա բաժանում, որտեղ ներկայացված են զինվորի իրավունքները: Օրենքով զինվորը պիտի արձակուրդ գա 15 օրով, բայց ոչ միայյն 10 օրով են թողում արձակուրդ, այլև դրա համար շատ հաճախ «մաղարիչ» էլ պիտի անես:

Մի բան էլ` նոր ֆորման ինձ դուր չի գալիս, հինը ավելի լավն էր :)